سلام بهانه من برای زندگی ....
دلت تنگ است ..... می دانم !!
قلبت شکسته است ..... می دانم !!
دوری برایت سخت است ...... می دانم !
اما برای چند لحظه ای ارام بگیر ..... تا برایت بگویم...
بگویم از دنیایی که به هیچ کس وفا نمی کند....
و مردمی که به جز خودشان هیچ کس را نمی بینند..!
بگویم از انچه که در این مدت بر من گذشت.....
اما گریه نکن ....که حال و هوای تو مرا بارانی تر می کند...
گریه نکن که چشمهای من نیز به گریه خواهند افتاد...
بیا و درد دلت را به من بگو...
و مطمئن باش که قول می دهم ارامت کنم...!
با گریه خودت را ارام نکن....
گریه نکن که اشکهایت مرا نا ارامتر می کند..
گریه تو مرا به دلتنگی های دیرینه ام می کشاند....
گریه نکن چون منهم مانند تو اشفته می شوم..
می دانی که دوست ندارم ان چشمهای زیبایت رو خیس اشک ببینم ..
ای عزیزم ...
ای زندگی ام ....
ای عشقم .....
اینها تمام حرفهایی بود که در اوج دلتنگی با دل نا ارام خود ارام ارام گریستم...
برای دلی که هنوز در نبود تو ....
و ارام ... ارام می میرد...!
باور کن بغض راه گلویم را بسته است....
اما گریه نمی کنم...
می خواهم برایت فقط بنویسم...
اما تو بگو بهانه ام ...
می خواهم به یاد گذشته .... اما اینبار با دستانی سرد اشکهای گونه هایت را پاک کنم ( به یاد روزهای از دست رفته )
بهانه ام :
بیا و دستهایت را در دستهایی بی روجم بگذار....
و به یاد روزهای اول اشنایی مان دوباره ...ببار ...
این بار می خواهم جور دیگری اشکهایت را پاک کنم..!
سرت را بر روی شانه هایم بگذار ...و ارام در گوشم زمزمه کن ...
باور کن به درد دلهایت گوش خواهم کرد...
می دانی اگر هنوز هم دلی برایت مانده باشد
وقتی دست نوشته هایم را می خوانی ....
اشک از چشمان سرازیر می شود....
پس برای اخرین بار هم گریه کن....
چون این درد دلی بود که در اوج بی کسی .....
من نیز با چشمانی خیس برایت نوشتم.....
زودِ زودی ! دیرِ دیرم !
من یه آوازِ اسیرم !
اسیرِ این شب‌ِ پیرم ،
تو مثه ماه‌ِ هلالی ! نازنین ! جای تو خالی !
زیرِ ضربه‌های رگبار !
تشنه‌ام ! تشنه‌ی دیدار !
من‌ُ به خاطره نسپار !
نگو رؤیای محالی ! نازنین ! جای تو خالی !
خیسم از حضورِ بارون !
من‌ُ از سرما نترسون !
توی چلّه‌ی زمستون ،
لحظه‌ی تحویل‌ِ سالی ! نازنین ! جای تو خالی !
بی‌تو گریون ، باتو شادم !
ای علاقه‌ی دَمادَم !
سیب‌ِ جادویی‌ِ آدم ،
مُجرمی اما زلالی ! نازنین ! جای تو خالی !
وقتی بودی زنده بودم !
دل از اینجا کنده بودم !
مثل‌ِ یه پرنده بودم !
حالا تو شکسته بالی ، نازنین ! جای تو خالی !
مثه رقص‌ِ برگ‌ِ زردی !
یه شهاب‌ِ شب‌ْنَوَردی !
خواب دیدم که برمی‌گردی !
توی کنج‌ِ خوش‌خیالی ، نازنین ! جای تو خالی !
